Lekcja 12: Rodzajnik nieokreślony (en bil) i określony (bilen) w liczbie pojedynczej w języku szwedzkim

Rzeczowniki szwedzkie mogą wystąpić z rodzajnikiem nieokreślonym albo określonym. Forma rodzajnika zależy od rodzaju wyrazu.

Rodzajnik nieokreślony stosujemy m.in., gdy pierwszy wspominamy o danej rzeczy. Wyrazy rodzaju nienijakiego mają rodzajnik en przed słówkiem, a wyrazy rodzaju nijakiego – rodzajnik ett.

Jag har en bil. – Mam (jakiś) samochód.
Det är en flicka. – To jest (jakaś) dziewczyna.

Han har ett barn. – On ma (jakieś) dziecko.
Det är ett äpple. – To jest (jakieś) jabłko.

Rodzajnik określony stosujemy m.in., gdy wspominamy o danej rzeczy kolejny raz. Wyrazy rodzaju nienijakiego mają rodzajnik w formie końcówki –en lub -n dołączanej do słówka, a wyrazy rodzaju nijakiego końcówkę -et lub -t.
Końcówka -en lub -et jest dodawana, gdy wyraz kończy się na spółgłoskę, a końcówka -n lub -t, gdy wyraz kończy się na samogłoskę.

Bilen är ny. – (Ten) samochód jest nowy.
Flickan läser en tidning. – (Ta) dziewczyna czyta gazetę.

Barnet är i skolan. – (To) dziecko jest w szkole.
Hon äter äpplet. – Ona je (to) jabłko.